Sinds kort hebben wij een nieuwe denker der vaderlands Daan Roovers. Ik kom vast nog weleens op haar terug. Nu wil ik je meenemen naar een bijzonder boek van de vorige denker des vaderlands René ten Bos. Het is een boek uit 2014 en heet Water. Het is een origineel boek waarin hij de verhouding, de relatie zoekt tussen water en ons denken beschrijft. Nu in 2019, waar de discussie over klimaat de boventoon voert, is het zeker de moeite waard dit originele boek te lezen. Hij verklaart dat denkers veel meer de voorkeur hebben voor de droogte (het land) en dat politici en beleidsmakers veel meer affiniteit hebben met water.
Hoe zit dat bij jou? Ben jij een droogdenker of een waterweter. Ben je daar nieuwsgierig naar, lees dan dit boek. Het brengt je verder in wat los van het feitelijk leren, ons denken vormt dan wel ontwricht.
In zijn inleiding op pagina 16 van het boek haalt hij de oude Chinese denker Confucius (551-479 v. Chr.) aan. Hij schrijft:
‘Water, wat zich overal uitstrekt en alles geeft zonder zelf te handelen, is als een deugd. De stroom, die kronkelend en draaiend maar wel altijd volgens hetzelfde principe naar beneden gaat, is als rechtvaardigheid. Het opwellen ervan, het nooit droogvallen, is als de weg (dao). (…)Meegaand en onderzoekend komt het uit bij de kleinste punten, net als opmerkzaamheid. Wat er naartoe of erin gaat, wordt schoongemaakt en gezuiverd, net als een verandering ten goede. Terwijl het zich tienduizend maal buigt, gaat het toch altijd naar het oosten, net als de wil. Daarom ziet een heer de grote rivier, hij zal er altijd naar kijken. ’
Bovenstaande alinea leert ons hoe je kunt kijken naar water, hoe het in zich ook iets anders vertelt. Op de achterflap stelt René ten Bos dat wij diep in ons hart water niet pluis vinden. We koesteren een diep wantrouwen ten aanzien van alles wat zich op of aan het water afspeelt. Om dit te begrijpen moeten we nagaan welk effect water op ons uitoefent en wat wij met water doen. Daar gaat dit boek over.
En ter geruststelling, onze koning wist dit in 1997, toen hij nog prins was, al. In een interview met Paul Witteman zei hij dat hij een onderwerp had gevonden waarin hij zich echt wilde ‘vastbijten’ en hij noemde het: ‘watermanagement’. Als lezer van dit boek komt u erachter dat vastbijten niet het juiste woord is om water te begrijpen. Op de vraag wat hij bedoelde, zei onze prins: ‘water is iets fantastisch moois (…) Je kan er echt alles mee doen. Bovenal is het zeer Hollands, een oer-Hollands iets’.
Ik hoop dat je nieuwsgierig naar het boek bent geworden en dat je het gaat lezen. Als je het gelezen heeft, laat mij dan even weten wat je ervan vindt. Of je een beetje een waterweter bent geworden dan wel gebleven.
De boekbewaarder van dat ene boek