Is er een nieuw Nederlands poldermodel mogelijk waarin burgers, aanbieders en financiers (of sponsors) in gezamenlijkheid én gelijkwaardigheid optreden?
Net terug van een studiereisje naar Stockholm met als thema preventieve jeugdzorg bleef de door Zweden gekozen filosofie, hun aanpak en oplossingsrichting mij erg bij.
De Zweden kiezen onvoorwaardelijk voor het kind centraal
Niet als onderdeel van het gezin maar als individu. Bij hulpverlening maken ze bewust en intensief gebruik van ervaringsdeskundigheid.
Bijvoorbeeld kinderen van verslaafde ouders worden ingezet bij kinderen die nu met verslaafde ouders worden geconfronteerd. Gespreksgroepen, weekendkampen zijn instrumenten die succesvol worden ingezet tot steun van de kinderen.
Ook de teamvorming rondom hét kind: zorg, onderwijs en indien nodig politie (denk aan vermoedens van kindermishandeling) is iets waar we in Nederland nog van kunnen leren. Eén kind, één concrete aanpak is het motto….
Wat mij ook trof was de inrichting van coöperaties
Ook in Nederland kennen we de (heruitvinding van) deze bewezen constructie. De agrarische sector en het bankwezen Raiffeissen en Rabo zijn bekende voorbeelden. Ook de opkomst van de beweging vanuit de basis, de burgers zien we in Zweden en Nederland. Zeker met de komst van de WMO waar veel bevoegdheden op het gebied van zorg en welzijn naar de gemeenten zijn overgebracht en burgers zich organiseren om daar adequaat op in te spelen.
In Zweden zag ik coöperaties van gebruikers én aanbieders én lokale overheden. Zij verenigden zich in dit geval rondom het thema verantwoorde zorg voor kinderen van 13 tot 18 jaar.
Ik nam dit idee mee naar Nederland en filosofeerde erop door…
Concreet ben ik als burger in mijn dorp Austerlitz betrokken bij meerdere coöperaties waarin de burgers rondom zorg, energiebesparing, duurzaamheid en belangenbehartiging zich organiseren. Eigenlijk nog op een monodisciplinaire wijze. Het belang van de burger staat centraal.
Met Zweden in het achterhoofd kwam ik op het idee om eens te onderzoeken of we niet op het gebied van zorg en welzijn een multidisciplinaire coöperatie zouden kunnen vormen waarin burgers, aanbieders en financiers (of sponsors) zich organiseren. Een nieuw poldermodel aansluitend op onze Nederlandse cultuur?!
Hoe zou het kunnen werken?
De leden in de coöperatie kiezen uit hun eigen achterban een tweetal leden in een ‘board’ die in gezamenlijkheid tot besluiten en uitvoering komt en een aantal malen aan de leden verantwoording aflegt, meningen en wensen ophaalt. Zou dat kunnen? En zou het werken?
Ik ben benieuwd naar mogelijke ervaringen in de praktijk, want ik geloof heilig in een vorm waar iedere partij in gezamenlijkheid én gelijkwaardigheid meekijkt en meedenkt vanuit ieders deelbelang naar het beste voor het geheel.
Zou deze vorm dan ook niet goed bruikbaar zijn voor bijvoorbeeld een actueel onderwerp als Integrale Geboortezorg waar Gynaecologen, Verloskundigen en Verzekeraars en VWS elkaar -ieder vanuit elkaars deelbelangen- ‘strijden’ over de hoofden van de vaak jonge burgers heen?
Ik ben benieuwd hoe het allemaal verder gaat en wat men er van vindt…. Zelf wil ik als hictoloog graag mijn kennis, expertise, netwerk en bovenal ervaring hiervoor inzetten.
Charles Laurey, bruggenbouwer
24 april 2016