Er is niks wat me meer boeit dan onthullen, ontwapenen, ontmaskering…Dit jaar koos ik bewust voor dit woord. Een masker is je ‘bewapening’, je zelfbescherming, jouw manier om met dingen om te gaan. Niks mis mee, alleen het staat voor mij het werkelijk ontmoeten vaak in de weg. Mijn verlangen gaat uit naar wat mij en anderen werkelijk beroert. Het blijkt al vaak uit ons (non-verbale) gedrag, we interpreteren, voelen, ervaren, maar hoe breng je dat naar voren? En klopt het wel wat ik voel, ervaar etc…?
Tijdens één van onze recente Samentafels ging het over ‘het goede gesprek’, wat is dat voor jou en hebben we hierin een gemeenschappelijke noemer? Het is heerlijk om daar zo expliciet samen bij stil te staan (letterlijk ook diverse minuten). Het doorpraten hierover legt onze werkelijke behoeften bloot, dat is voor mij ontmaskeren.

Als stroomversneller maak ik onderscheid tussen boven- en onderstromen. Door de onderstroom te willen raken wil ik ontmaskeren. Maar het één kan niet zonder het ander. Als ik letterlijk de vergelijking ga maken met de boven- en onderwereld dan denk ik aan de afschuwelijke moord op advocaat Derk Wiersum. Wat er in de onderwereld voortdurend gaande is komt dan op schreeuwende manier boven. Wat mij betreft had de moord op de onschuldige broer net zo schreeuwend de aandacht mogen krijgen. Maar hierdoor weten we: dit is er aan de hand. Helaas moet een mensenleven eerst sneuvelen, voordat we voldoende oog krijgen voor de werkelijkheid.
Vanochtend in de krant: Humeyra uit Rotterdam werd vermoord door haar ex-vriend, nadat zij tientallen contacten met de politie had gehad, met wel 50 verschillende contactpersonen. Politie, hulpverlening, ze schreeuwde om hulp die niet voldoende kwam en alle instanties werkten weer eens langs elkaar heen, what’s new? Inspectiedienst Justitie en Veiligheid schrijft een vernietigend rapport hierover. Ondertussen tevens in de krant bericht over politiechef Bernard Welten die kennelijk bijzonder goed heeft gezorgd voor zijn eigen inkomen en huis. Genoeg pers over de gang van zaken bij de politie, over racisme, machtsmisbruik, fraude.

We hebben veel drama in de bovenwereld/stroom nodig om te zien hoe het is en dan nog is het de vraag wát we zien. En zijn we dan in staat om er iets aan te doen? Het wordt erg zorgelijk als juist een organisatie als de politie die zelf een kei moet zijn in ontmaskeren, kennelijk zelf ontmaskerd moet worden. De grote bezuinigingen en reorganisaties hebben wellicht veel kruim gekost, waardoor de rivierbedding zich heeft versmald. Overstromingen vallen ons ten deel. Voor ons collectieve vertrouwen in maatschappelijke instituties wens ik onze politie zo spoedig mogelijk een bredere en diepere bedding toe en natuurlijk…ontmaskering.

Hedwig Kauffman,
stroomversneller