Dat Ene Boek

Ons land is ziek en om dat woorden te geven is er een boek geschreven. Een belangrijk boek. De dag dat ik dit schrijf, is het boek nog niet uit. Ik het nog niet gelezen en toch vind ik het van belang dat zoveel mogelijk mensen dit boek gaan lezen. Of je nu minister, vuilnisman of -vrouw, jong, oud, rijk, arm of daar tussenin bent dat maak niet uit. Evenals je kleur, je kwetsbaarheid, je religie, je genderkeuze. Het blijft een belangrijk boek. We hebben het te lezen om het te begrijpen en daarom heet het boek dan ook:

‘Komt een land bij de dokter’

Het boek is als een medicijn, voor iedere inwoner van ons land. We hebben het te lezen. Geef het cadeau en vertel daarbij dat de inhoud ons bindt. Ons bindt als naaste, als dicht-bije.

In het boek spelen verhalen de hoofdrol en het laat zien dat Zorg een verdienmodel is geworden en het helpen van mensen steeds ingewikkelder. We zien de mens als mens steeds minder en de mens als deelprobleem steeds meer. Het leven van ieder mens staat niet meer centraal maar het probleem wat zij bij zich dragen dan wel nu veroorzaken is het doel geworden.

Het boek is geschreven door Michelle van Tongerloo. Op haar LinkedIn staat o.a. de onderstaande tekst.

Mijn naam is Michelle van Tongerloo en ik ben huisarts in Rotterdam-Zuid. Daarnaast werk ik als straatarts in de Pauluskerk, een diaconaal centrum in de binnenstad. Ik bied daar zorg aan dak- en thuisloze mensen, verslaafde mensen en mensen zonder geldige verblijfspapieren. Een doelgroep die om een menselijke benadering vraagt. Mijn patiënten weerspiegelen de maatschappelijke problemen waarmee we als samenleving moeten dealen. Als journalist koppel ik dan ook complexe vraagstukken aan de rauwe realiteit van de spreekkamer en schrijf ik voor diverse media, maar met name voor De Correspondent. Ook geef ik lezingen via Speakers Academy.

Dat het zo mis kan gaan is zorgelijk en dit komt door het marktdenken waarin de mens de verwaarloosbare factor is geworden en de breuklijn tussen de haves en havenots steeds duidelijker wordt. Ook hebben we veel vertrouwen in mensen die de regels maken en uitvoeren, maar wantrouwen we degenen om wie het zou moeten gaan. De mens is in de zorg en de samenleving uit het oog geraakt.

Zij is het gaan doen. Zij doet wat wij o.a. in ons manifest ‘van zorg naar leven’ willen bewerkstelligen. Laten wij haar gedachtegang volgen en in ieder geval het boek kopen, lezen en erover praten. Het boek is ook een leuk kerstcadeau.