Inleiding Herfstnieuwsbrief 2024
Het zomerreces is, ook voor desamentafel, weer voorbij!
Een tijd van ontspanning, terugkijken, berusting, voor sommigen verontwaardiging en vooruitblikken. Dat geldt niet alleen voor ons, maar voor velen, ook de politici in ons land. Het nieuwe kabinet is ondertussen gevormd, Prinsjesdag geweest, de Algemene Beschouwingen achter de rug.
We zien in de politiek veel ambitie en daadkracht om bestaanszekerheid te verbeteren, de migratie en asielzoekers instroom aan te pakken, voor “ons” Nederlanders de kwaliteit van leven te verbeteren. Meer huizen, betere zorg, minder bureaucratie en zeker ook een meer betrouwbare overheid! De voornemens van dit Kabinet leiden in de samenleving tot veel piepen, kraken en schuren.
Hoort dat er niet een beetje bij in tijden van de gewenste, absoluut noodzakelijke veranderingen? Het willen bewegen van de ene kant naar de andere kant, van top down naar bottom up, meer aandacht voor de noden en zorgen van “het volk”? Dat vraagt misschien wel juist dat het piept, kraakt en schuurt.
Een proces wat Olympische sporters maar al te goed kennen. Wat hebben we genoten van hun mooie hoogtepunten en meegeleefd met hun dieptepunten in Parijs, afgelopen zomer.
Sport verenigt, dat was te zien. Zowel onder atleten, de teams en in het land, onder “het volk”. Oranje was één, stond achter de sporters en beleefde het samen.
Wat een energie, wat een kracht!
Een boost in ons Nederland was te voelen.
Hoe leren wij hier van? Hoe betrekken we dit bijvoorbeeld in onze beweging van Zorg naar Leven? In deze nieuwsbrief staan we hier bij stil. Hoe proberen we tweedeling te doorbreken, de antwoorden te vinden op de wensen om tot een meer dienende en betrouwbare politiek en overheid te komen?
Met dit alles in het achterhoofd hebben we in het zomerreces deze Nieuwsbrief gemaakt. Zoals je van ons gewend bent, dat ene boek, van onze boek bewaarder. Verder een ervaring uit de praktijk over de weerbarstigheid van cultuur in organisaties. Ook daar piept, kraakt en schuurt het soms. Een filosofische column over “paralympische zorg”. De beweging van Zorg naar Leven, met de herfstbijeenkomst. Een terugblik op de samentafel Vier Generaties op de werkvloer. En tenslotte een kwetsbaar verhaal van een tafelaar, over rolverandering tussen moeder en dochter. Over verandering gesproken.
Hopelijk geeft dit weer, na enige stof tot reflectie, een stimulans in je eigen handelen, op weg naar een minder gepolariseerde en meer solidaire samenleving.
Tijden van verandering vragen bezinning én lef & liefde!
Herfst 2024
Mede namens Charles Laurey,