Mediation – samentafelaar in opleiding

Als Spiegelaar stel ik graag vragen, om tot de kern van iets proberen te komen en benoem ik wat ik zie. In opdrachten die ik doe kom ik hierdoor vaak een laagje dieper. Wat maakt dat er niet fijn samen gewerkt wordt? Wordt er gewerkt vanuit het hetzelfde gedachtengoed? Wat is de mores hier?

Waar het niet goed loopt blijkt het vaak te gaan over niet goed luisteren naar elkaar.
Hoor je echt wat de ander zegt? Of heb je je antwoord al klaar?

Omdat ik geloof in verbinding, het samen doen, probeer ik die beweging in organisaties op gang te krijgen. Vanuit passie en energie! En omdat ik denk dat ik daar nog meer ervaring en tools in op kan doen, ben ik begonnen met een mediationopleiding (bij icm). Het bijzondere aan mediation is met name de partijautonomie en de vrijwilligheid van beide partijen. Dit maakt het totaal anders dan andere conflict methodes. Je rol als mediator is dan ook vooral gericht op kleine duwtjes geven aan het proces, zodat partijen er zelf uitkomen.

Oordeelloos luisteren is hierin van groot belang. Het gaat namelijk, als mediator niet om jouw mening of advies. Het gaat er om dat partijen elkaar écht horen en zien.
Zodat zij van standpunten naar belangen kunnen bewegen, immers: een standpunt is een zelf gekozen oplossing die niet werkt! Uiteindelijk creëer je een veilige setting, waarin het erom gaat dat partijen elkaar echt horen en dat er samen gekeken wordt naar oplossingen.

Uiteraard is dit maar een fractie van hoe mediation gaat. Ik ben nog steeds in de leer!
Wat ik nu vooral meeneem is hoe mooi het is om oordeelloos te luisteren en niet met oplossingen te komen. En tegelijkertijd hoe moeilijk het is! Want van een interim manager of adviseur wordt vaak meteen actie verwacht. En worden vooral ideeën en adviezen verwacht.

Daarnaast zie ik mogelijkheden in de beweging van zorg naar leven, die de samentafel naleeft. Oftewel, van systeemwereld naar de leefwereld bewegen. Dit lijkt soms ook op een conflict. Want aan de ene kant is er beheersbaarheid nodig (het moet wel te betalen blijven!) en aan de andere kant gaat het over loslaten en vertrouwen geven. Door meer de technieken van mediation toe te passen, zoals het vertalen van een standpunt naar een belang onder andere door te herformuleren, kan er meer begrip ontstaan tussen deze 2 werelden. En kunnen organisaties vanuit visie en vertrouwen deze beweging wellicht wat meer natuurlijk maken.

De kunst is dan ook om als Spiegelaar ( of Samentafelaar) vragen te blijven stellen, zodat de ideeën en adviezen door de ander zelf geformuleerd en gevonden worden.
Daarnaast heeft de mediator aandacht voor de relatie tussen de partijen. Dit klinkt voor mij als muziek in de oren! Mijn blik richt zich steeds meer op conflictsituaties, bijv samenwerkingsproblemen in organisaties en in teams. Een mooie uitdaging voor volgend jaar.

Uiteraard hoop ik me in maart mediator te mogen noemen!

Lúthien Gispen
Spiegelaar