Dat Ene Boek

Ja, ik kan er niet omheen en ik wil er niet omheen. Ik wil het boek graag omarmen en jullie adviseren dit ook te doen. Ik kreeg het eind december voor mijn verjaardag van een goede vriendin. De schrijver heeft met zijn denken aan de basis gestaan van het Transitieprogramma innovaties in de Langdurige Zorg (TPLZ programma).  Jord Neuteboom (Drift Onderzoeksinstituut), Luc Demoulin (Ernst & Young Health) en John van den Hout (CC-zorgadviseurs) waren de drie programmamanagers van dit programma. Het transitiedenken als ‘noodzakelijkheid’ om het anders te gaan doen, waarbij zowel de structuur, de cultuur en de werkwijze van organisaties een rol speelden. Geen allesomvattend antwoord, maar een gezamenlijk en gemeenschappelijk proces van verandering.
Zijn boek wat hij in 2021, samen met Mischa Verheijden schreef, heet: ‘Omarm de Chaos‘


Zijn boek ‘Verandering van een tijdperk’ uit 2014 maakte duidelijk dat wij niet in een tijdperk van verandering leven, maar in een verandering van een tijdperk. Hij voorzag 3 ontwikkelingen:

  1. Er ontstaat een nieuwe maatschappelijke ordening;

  2. Er komt een ander fundament voor een nieuwe economie;

  3. Er vindt een machtswisseling plaats.

Zijn boek in 2017 ‘Omwenteling’ bracht het besef dat het veel meer om mensen dan om systemen gaat. Verandering is en blijft mensenwerk. Op zich is dat hoopvol.
Dit boek helpt je om als mens een persoonlijke transitie aan te gaan.

Jan Rotmans schrijft daar zelf over: ‘De chaos omarmen en de angst overwinnen is alleen mogelijk door dieper in ons zelf te zoeken wie we zijn. Pas dan maken we in onszelf de verbinding tussen hoofd en hart, en ontstaat een gevoel van eenheid. De grote uitdaging voor ons allemaal ligt in het realiseren van die verbinding. Op het moment dat die tot stand is gekomen, is het proces onomkeerbaar. En dat hebben we nodig.’

Chaos is enerzijds een symptoom van crisissen die over elkaar heen duikelen en anderzijds is het ook een randvoorwaarde voor wezenlijke verandering. We hebben dus chaos nodig en als echte Jungiaan weet ik als geen ander dat wat buiten ons afspeelt ook binnen ons gaande is. En andersom wat binnen ons gaande is heeft zijn of haar invloed ook op al wat buiten ons plaatsvindt. Ik ben dus blij met dit wat meer persoonlijke boek van Jan Rotmans en Mischa Verheijden. Het geeft andere handvatten en brengt het dichterbij. Dus mijn advies zou zijn, omarm het boek, lees het niet als het enige antwoord maar als een leidraad voor wat gaande is binnen en buiten jezelf. Het is echt de moeite waard.

Jan en Mischa eindigen het boek met wat persoonlijke woorden van Theodore Roosevelt, die hij in1910 uitsprak in Parijs, de universiteit La Sorbonne.

Het is niet de criticus die telt. De eer komt toe aan de man/vrouw die daadwerkelijk in de arena staat, zijn/haar gezicht besmeurd met stof, zweet en bloed; die zich kranig weert; die fouten maakt en keer op keer tekortschiet, maar desondanks toch probeert iets te bereiken. Die groot enthousiasme en grote toewijding kent; dei zich helemaal geeft voor de goede zaak. Die, als het meezit, uiteindelijk de triomf van een grootse verrichting proeft, en die, als het tegenzit en als hij/zij faalt, in elk geval grote moede heeft getoond.

 De boekbewaarder van dat ene boek

Vorige
Vorige

Hulp via de werkgever bij financiële zorgen, hoezo anoniem?

Volgende
Volgende

Welkom in De Vijverhof – mijn eerste ontmoeting